پنج پیش بینی هواپیمایی برای سال 2018
1- تثبیت بیشتر در اروپا
ورشکستگی شرکت های هواپیمایی مونارش، ایر برلین/نیکی و آلیتالیا در طی 12 ماه گذشته، شدت رقابت در بازار مسیرهای کوتاه برد در اروپا را برجسته تر ساخته است. در حالی که شرکت های هواپیمایی بزرگ و کم هزینه ای مانند ایزی جت و رایان ایر عملکرد مناسبی داشته اند، پایین آمدن قیمت سوخت سبب ایجاد افزایش ظرفیت زیادی در این بازار شده است که خود دامنه رقابت بین شرکت های هواپیمایی را تنگ تر ساخته است.
همچنین رویدادهای اخیر به شرکت هایی مانند ایزی جت، ویز و لوفتهانزا این امکان را داده است تا دارایی های شرکت های رقیب شکست خورده خود را تصاحب کنند. اما بازار اروپا هم چنان به چندین بخش مختلف تقسیم می شود. طبق ارقام منتشر شده، پنج شرکت هواپیمایی اروپایی تنها 29.8 درصد از سهم بازار را در سال 2017 در دست داشته اند، حال آن که این میزان در ایالات متحده برای پنج خط هوایی برتر برابر با 71.5 درصد از سهم بازار است.
وجود چنین بازار رقابتی شدید به این معنا خواهد بود که برخی از شرکت های هواپیمایی می بایست به بازسازی فعالیت های عملیاتی و هزینه ای خود در سال 2018 بپردازند، که حتی برای این کار و تقویت شرکت ممکن است مجبور به سرمایه گذاری مشترک، اتحاد یا ادغام کامل گردند.
2- ادغام بزرگ
در طی دهه گذشته صنعت هوانوردی شاهد چندین ادغام بزرگ مانند ادغام شرکت نورث آمریکا با دلتا-نورث وست و همچنین یونایتد-کانتیننتال و آمریکن-یو اس ایرویز بوده است. اما ادغام بعدی نوبت کیست؟
همواره اتحاد و ادغام برای شرکت های هواپیمایی یکی از راه های موثر برای فرار از مشکلات گذشته و قدم برداشتن در مسیری مناسب و رو به جلو بوده است. الحاق شرکت های Spirit و Frontier به یکدیگر می تواند یکی از این نمونه ها باشد و از این طریق مدیریت چهار شرکت هواپیمایی زیر مجموعه را با یکدیگر انجام دهند. در طی دو سال گذشته، رابرت فرنارو مدیر عامل شرکت Spirit، پیشرفت های موثری در زمینه قابلیت اطمینان عملیاتی و رضایت مشتری کسب کرده است و به عنوان شخصی که رهبری فروش شرکت AirTran Airways به Southwest را در سال 2011 بر عهده داشته است، می تواند پیش از واگذاری مدیر عاملی این شرکت به تد کریستی در پایان سال 2018، ادغام دیگری را نیز به سرانجام برساند.
شرکت Frontier نیز در تلاش شدید برای رشد با سه برابر کردن تعداد ناوگان خود و رساندن آن به 215 فروند هواپیما در طی یک دهه آینده است. بری بیفل مدیر عامل این شرکت نیز با شرکت Spirit بیگانه نیست. او هشت سال از دوران کاری خود را در Spirit صرف کرده است. در آن زمان مالک خصوصی شرکت Frontier از سهامداران Spirit از سال 2006 الی 2013 بود. این ادغام می تواند به هر دو شرکت کمک کند تا برنامه های چشم انداز رشد خود را بدون ترس از ایجاد مشکل برای یکدیگر ادامه دهند.
اما اگر بار دیگر به بازار کم هزینه ها باز گردیم، شرکت هواپیمایی نروژین یکی دیگر از نمونه های جذاب خواهد بود. این شرکت هواپیمایی اسکاندیناویایی به دنبال افزایش حجم پروازهای خود است و اخیرا در مورد یک قرارداد همکاری با ایزی جت، پس از پایان مذاکراتی مشابه با رایان ایر، به توافق رسیده است.
هر چند به نظر می رسد هیچ تمایل و نقطه اشتراکی میان نروژین و رایان ایر وجود ندارد (مایکل اولری مدیر عامل رایان ایر در مورد وضعیت حیات مالی نروژین اظهار تردید کرده است)، اما هنوز احتمال رسیدن به یک توافق میان این دو شرکت به طور کامل از میان نرفته است. رایان ایر با شبکه گسترده مسیرهای کوتاه برد خود می تواند به پروازهای دور برد نروژین متصل گردد. همچنین در این میان نباید شایعات در مورد روابط نروژین با WOW و رایان ایر با شرکت اروپا را نیز نادیده گرفت.
به نظر می رسد فروش شرکت Air India نیز پس از فروپاشی کسب و کار این شرکت به چهار بخش شامل (Air India/Air India Express, Air India Air Transport Services, Alliance Air و Air India Engineering ) در حال پیگیری است. چندین شرکت شامل Indigo، Vistara و TATA Group برای خرید ایر ایندیا اظهار تمایل کرده اند. امتیاز ترافیک هوایی و مسیرهای ایر ایندیا از بزرگترین مزایای خرید این شرکت است. همچنین دولت هند با تغییر در قوانین سرمایه گذاری مستقیم خارجی به 49 درصد تمایل خود را به این معامله نشان داده است و لذا ممکن است تا پایان سال 2018 ایر ایندیا نیز به فروش برسد.
3- افزودن هواپیماهای بدنه باریک به ناوگان امارات
آیا 2018 سالی خواهد بود که ناوگان امارات از هواپیماهای پهن پیکر و ایرباس 380 های سوپر جامبو فاصله خواهد گرفت؟ در حال حاضر این خط هوایی که در امارت متحده عربی مستقر است ناوگان گسترده ای از هواپیماهای ایرباس ای380 و بوئینگ 777 در اختیار دارد. تعداد این هواپیماها در حال حاضر 269 فروند است که البته 243 فروند دیگر نیز توسط امارات سفارش داده شده است. در میان این سفارش ها، پس از توافق انجام شده در جریان نمایشگاه هوایی دبی در نوامبر گذشته، 70 فروند بوئینگ 787 دریم لاینر به چشم می خورد که هم چنین 36 فروند سفارش خرید ایرباس 380 را نیز باید به آن اضافه کرد.
با آنکه خط هوایی امارات تحت تاثیر رویدادهای ژئوپلیتیک منطقه قرار نگرفته است اما سود سال 2016-17 آن 82 درصد کاهش یافته و به 3 میلیارد درهم (340 میلیون دلار) رسیده است. همچنین براثر رقابت های شدید و معضلات و نگرانی های اقتصادی ضریب پر شدن صندلی مسافری آن نیز به 75.1 درصد کاهش یافته است.
تیم کلارک مدیر هواپیمایی امارات اعلام کرده است که این شرکت به دنبال یافتن راه هایی برای رسیدگی به کاهش درآمدهای مسافری خود است. امارات در حال آماده سازی برای نقل مکان به مرکز جهانی دبی است و در این میان امکان سفارش یا تغییر سفارش های پیشین برای خرید هواپیمای بوئینگ 737 یا ایرباس ای320 را مورد توجه قرار داده است.
یکی دیگر از گزینه های امارات در اختیار گرفتن شرکت هواپیمایی کم هزینه فلای دبی است که کل ناوگان این شرکت را هواپیماهای بوئینگ 737 تشکیل می دهند. این شرکت هواپیمایی می تواند نقش مهمی در استراتژی امارات ایفا کند و این خط هوایی معتبر را به مقصد های کوچکتر منطقه ای برساند که عمدتا توسط امارات پشتیبانی نمی شوند. به علاوه هر دوی این شرکت ها متعلق به دولت هستند و بنابراین فرایند ادغام آسان تر خواهد بود.
4- خطوط هوایی کم هزینه بیشتر
در حالی که شرکت هایی مانند رایان ایر، WOW و نروژین به رشد روزافزون شبکه پروازی خود در سال 2017 ادامه می دادند، شماری از شرکت های کم هزینه جدید نیز وارد بازار هوانوردی شده اند. برند LEVEL که انجام خدمات در مسیرهای دور برد شرکت AEG را بر عهده گرفته، فعالیت خود را از ماه ژوئن از بارسلونا آغاز کرد و در ماه نوامبر از پایگاه عملیاتی خود در فرودگاه اُرلی پاریس رونمایی کرد. در همین حال شرکت زیر مجموعه کم هزینه ایر فرنس با نام جون از ماه دسامبر پروازهای خود را شروع کرده است. در نیمه ابتدایی سال 2018 بخش ارزان قیمت شرکت Westjet با نام Swoop فعالیت خود را آغاز می کند و در کانادا نیز تاسیس شرکت Jetlines به تنظیم بازار رقابتی در این کشور کمک خواهد کرد.
اگر چه شرکت های هواپیمایی کم هزینه ریسک های خود را نیز دارند، اما نمونه هایی مانند Scoot (متعلق به سنگاپور ایرلاینز)، Eurowings (متعلق به لوفتهانزا)، و Jetstar (متعلق به کوانتاس) می توانند علی رغم ارزان قیمت بودن سود مناسبی نیز داشته باشند. انتظار می رود در سال 2018 تعداد بیشتری از شرکت های ارزان قیمت به ویژه در آسیا و اروپا تاسیس گردد.
5- ایجاد خطوط هوایی نسل بعدی
دیجیتالی شدن سبب تغییر در مدل های کسب و کار موجود می شود، چرا که شرکت های هواپیمایی به طور فزاینده ای متوجه می شوند که دیگر نمی توانند صرفا به فروش بلیت پرداخته و راه را برای سایر شرکت ها در جهت کسب درآمد اضافی باز بگذارند. فناوری همچنین می تواند در راه بهینه سازی عملیات با کاهش هزینه ها و بهبود خدمات مورد استفاده قرار گیرد. با این حال عمدتا این تغییرات به آهستگی انجام می شود، و مسیر برای رقبای چابک تر باز است تا سهم بیشتری از بازار را در اختیار بگیرند.
اما آیا یک کسب و کار دیجیتالی موجود و آشنا به این موضوعات که چگونه فناوری مردم، فرایندها، و فرهنگ ها را به یکدیگر متصل می سازد، می تواند وارد صنعت هوانوردی گردد؟ آیا ما باید خود را برای خطوط هوایی گوگل در آینده آماده کنیم؟
از چندی پیش فروشگاه بزرگ آمازون بازار بار هوایی را با پرتاب پرایم ایر تحت تاثیر قرار داده است. این شرکت قصد دارد 1.5 میلیارد دلار برای ساخت فرودگاه بین المللی نورث کنتاکی در چینچیناتی سرمایه گذاری کند. بنابراین مفهوم کسب و کار دیجیتالی که وارد بازار هوانوردی تجاری خواهد شد چندان دور از ذهن نخواهد بود.