وقتی یک هواپیما در فرودگاه دچار حادثه می شود و نمی تواند با نیروی موتورهای خود به وضعیت عادی و قبلی خود بازگردد ، نیازمند کمک یک تیم با ابزار مخصوص است تا هواپیما را از موقیعت حادثه دیده خارج کند. به این عملیات بازیابی گفته می شود و به سه طریق انجام می گیرد:
اشکال زدایی: انتقال هواپیما به محوطه آسفالت . در بیشتر موارد هواپیما قابلیت پرواز مجدد خواهد داشت.
بازیابی: انتقال هواپیما به محوطه امن . در بیشتر موارد هواپیما قابل تعمیر است.
نجات: از دست رفتن کامل بدنه هواپیما . در بیشتر موارد هواپیما ارزش تعمیر ندارد.
ایرینا خومنکو، مدیر کارایی عملیات یاتا، توضیح می‌دهد: بیشتر بازیابی ها در فرودگاه اتفاق می افتد. اما نجات ممکن است در مکان‌ و شرایط مختلف رخ دهد. بدیهی است که کار نجات بسیار دشوار است.
خطوط هوایی مسئول صلاحیت پروازی هواپیماها هستند. بنابراین مسئول بازیابی آنها نیز هستند. یک شرکت هواپیمایی می تواند کار را به شخص ثالث واگذار کند، اما مسئولیت نهایی همیشه با شرکت هواپیمایی خواهد بود.
این بدان معناست که تخصص و تجهیزات زیادی باید در دسترس باشد. به عبارتی این عملیات با خطوط هوایی یا از طریق شرکت ثالث، انجام می شود. چرا که تجهیزات تخصصی نجات گران است و هیچ شرکت هواپیمایی مجموعه ای جامع از ابزار و ماشین آلات مورد نیاز را ندارد. بد نیست بدانید که در حال حاضر فقط شش کیت نجات برای هواپیماهای پهن پیکر و 12 کیت برای هواپیماهای باریک پیکر در یاتا وجود دارد.
پیوست 14 کنوانسیون شیکاگو نیز به طراحی و عملیات فرودگاه می پردازد و یک فصل اختصاصی به حذف هواپیمای آسیب دیده اختصاص دارد که نیازمند بروز رسانی است.
گروه ویژه بازیابی هواپیماهای یاتا به ایکائو کمک می کند تا فصل جدیدی را در کتاب راهنمای رویه خدمات ناوبری هوایی خود ارائه دهد. همچنین در حال کار با تولید کنندگان قطعات اصلی بر روی دستورالعمل های بازیابی هواپیما است.